Getuigenissen (ex)patiënten

Anneke

“Ik voelde me zwaar gestraft voor mijn wanhoopsdaad”

Anneke heeft veel therapie nodig gehad om haar pijnlijke ervaringen in de psychiatrie te kunnen verwerken. Het was niet evident om onderstaande getuigenis te brengen, omdat haar herinneringen en nachtmerries in alle hevigheid terugkeerden. Maar Anneke wil niet langer zwijgen. Ze hoopt dat er, door getuigenissen zoals de hare, iets verandert en de psychiatrie humaner wordt.

Thirza

De nachtmerries achtervolgen me nog steeds

Thirza vertelt ons hoe ze werd behandeld door politie en tijdens de opname in het ziekenhuis, nadat ze een poging had ondernomen om haar leven te beëindigen. De vreselijke ervaring laat haar niet los.

“Ik wist niet waar ik was of hoe lang ik daar moest blijven. Niemand wilde dat vertellen. Toen ik vroeg waarom ik in de isoleercel zat, werd mij gezegd dat dit nu eenmaal de procedure was en dat ze daar niks aan konden doen. Toen ik later op de avond vroeg om mijn medicijnen en anticonceptie, wilden ze me dat niet geven.”

Vera

“Waaraan had ik in godsnaam deze vreselijke behandeling verdiend?”

Vera* (39) volgt momenteel EMDR-therapie om de trauma’s te verwerken rond dwang en isolatie die ze opliep in de psychiatrie. In gesprek met haar, komen flarden naar boven van die traumatische ervaringen.

Cathérine

“Je krijgt dat beeld nooit meer weg”

Cathérine (41) vertelt over wat haar overkwam als tiener en hoe ze zich vandaag als verpleegkundige in een woonzorgcentrum tracht in te zetten voor een meer menselijke zorg.

Geert Van Isterdael

“De behandeling was op bepaalde momenten echt mensonterend”

Geert beschrijft in zijn getuigenis hoe hij bepaalde trauma’s uit zijn verleden herbeleefde in de geestelijke gezondheidszorg en geeft aan hoe het menselijker zou kunnen. 

Nadia Mahjoub

“Je doet dat niet: mensen vastbinden en alleen laten”

Nadia Mahjoub (48) heeft een psychosegevoeligheid. In de voorbije vierentwintig jaar werd ze zeven keer opgenomen omwille van een psychose of manische opstoot. Haar kwetsbaarheid belette haar niet een mooi leven op te bouwen waarin haar dochter, partner, vrienden, en sociaal engagement bij de patiëntenvereniging UilenSpiegel en bij NADA centraal staan. 

Laura De Houwer

Laura De Houwer schreef haar getuigenis en ervaringen met dwang in de psychiatrie neer in het boek Ik moest braaf zijn.

Eerder schreef ze al, tijdens haar opname, een open brief naar het ziekenhuis waar ze verbleef en getuigde ze over haar ervaringen in een interview op sociaal.net.